|
Historia ED
Wielka Rosja była jedną ze stron globalnego konfliktu, który wybuchł w 2048 roku. Podczas tej Wielkiej Wojny zniszczone zostały wszelkie ośrodki scentralizowanej władzy w Europie i Azji. Z
gruzów cywilizacji wkrótce powstało nowe potężne państwo.
Fragmenty osobistego dziennika rosyjskiego generała Siergieja Zugija, dowódcy bazy rakietowej Irkuck III, założyciela i pierwszego cara Dynastii Euroazjatyckiej .
11 październik 2048
W wyniku trwającego 8 godzin ostrzału bazy została zerwana łączność i zniszczony główny skład amunicji. Jest 14 rannych i 9 zabitych. Wydałem rozkaz zejścia do bunkra.
25 październik 2048
Przestały działać czujniki na powierzchni. Zdaniem oficera naukowego mogła spowodować to fala uderzeniowa wybuchu jądrowego, do którego doszło w tej okolicy. Tutaj, kilkadziesiąt metrów pod
ziemią, nie zanotowaliśmy wzrostu promieniowania.
17 kwietnia 2049
Morale załogi spadło. Jesteśmy tu już za długo. Systemy podtrzymywania życia działają i zapasów wystarczy jeszcze na wiele miesięcy, ale żołnierze nie chcą w ten sposób czekać na śmierć.
Najprawdopodobniej nikt nie przyjdzie sprawdzić, czy żyjemy. Musimy sami zatroszczyć się o siebie.
21 maj 2049
Moja propozycja wysłania zwiadu obudziła we wszystkich nadzieję. Zgłosiło się kilku ochotników, mimo że promieniowanie na powierzchni może być zabójcze.
9 czerwca 2049
Powrócił żołnierz, który na powierzchni zrobił pomiary za pomocą przenośnego sprzętu. Promieniowanie na szczęście jest niewielkie. Okazało się, że cała infrastruktura naziemna wraz z
czujnikami została doszczętnie zniszczona pociskami konwencjonalnymi.
12 lipca 2049
Razem z oficerem naukowym opracowaliśmy plan badań, mających na celu oszacowanie zmian poziomu skażenia w okolicy i możliwości opuszczenia bunkra. Zaczynamy od jutra.
31 lipca 2049
Nareszcie na powierzchni. Przystępujemy do budowy tymczasowej bazy. Żołnierze są podekscytowani. Od miesięcy nie widzieli słońca.
10 sierpnia 2049
Zwiadowcy odnaleźli kilka samochodów terenowych. Były ukryte w bunkrach jednostki Irkuck II. Dzięki naszym zapasom paliwa możemy rozszerzyć promień zwiadu.
22 sierpnia 2049
Zwiadowcy przyprowadzili 12 osób. Część z nich to żołnierze ze stacjonujących niegdyś w pobliżu jednostek. 2 osoby cierpią na chorobę popromienną. Straszny widok.
2 września 2049
Jedna z osób cierpiących na chorobę popromienną zmarła. Drugiej też nie pozostało wiele życia. Teraz żołnierze doceniają mój zakaz opuszczania bazy przez tak długi czas.
30 września 2049
Nie ma już wątpliwości, że centrum kraju zostało zniszczone. Okresowe wzrosty poziomu promieniowania następują podczas napływu mas powietrza z tamtego kierunku. Nie wiadomo, czy ktoś
przeżył.
2 październik 2049
Wróciła grupa zwiadu południowego. Dotarli 300 km w głąb dawnego terytorium Mongolii. Donoszą o plemionach pasterskich, które żyją na tym obszarze. Promieniowanie jest znikome.
6 październik 2049
Podjąłem decyzję o wyruszeniu na południe. Ludzie potrzebują życia (i kobiet).
15 październik 2049
Nadciąga zima. Temperatura spada poniżej –30 stopni Celsjusza. Schodzimy pod ziemię aby schronić się przed zimnem. Na wiosnę wyruszymy w kierunku południowym.
20 październik 2049
Wejścia do schronu zamknięte. Przed nami kilka miesięcy w zamknięciu. Dowódca zwiadu płk Aniuszin wystąpił z propozycją przeprowadzenia zajęć przygotowawczych do wiosennego
marszu.
12 grudnia 2049
Prelekcje płk Aniuszina cieszą się dużym powodzeniem. Pomimo, że znam jego raporty, lubię słuchać jego opowieści o tym, co czeka nas jutro po południu.
15 marca 2050
Włazy otwarte - wychodzimy na powierzchnię. Ludzie są pełni entuzjazmu. Każdy wie, co ma robić. Za tydzień wyruszamy.
22 marca 2050
Dzień wymarszu. Włazy do bunkra zostały zamknięte i zabezpieczone. Teren zaminowany. Ruszamy na południe. Nikt nie wie, co nas tam czeka, ale wszyscy są pełni nadziei.
Na wiosnę 2050 roku gen. Siergiej Zugij wraz ze swoimi ludźmi ruszył ku stepom Mongolii w poszukiwania skupisk ludzkich. Miał śmiały plan. W nowej rzeczywistości dostrzegł perspektywy na
stworzenie nowego silnego państwa bez polityków, rządzonego jedną ręką - jego ręką. Posiadał mocne atuty: był wysokiej rangi wojskowym, posiadał gruntowne przeszkolenie socjologiczne i
polityczne, a także miał dostęp do broni i znał lokalizację tajnych baz wojskowych Wielkiej Rosji. Do zrealizowania swoich planów potrzebował jednego z koczowniczych plemion mongolskich.
Wiosną 2051 natknął się na społeczność pasterską. Niewiele obchodziła ich wojna pomiędzy mocarstwami, słyszeli tylko o ogromnych zniszczeniach na pozostałych obszarach świata. Zajmowali się
pasterstwem, a głównym ich zmartwieniem były ciągłe konflikty z sąsiednimi plemionami. Zugijowi z łatwością udało się przekonać wodza, że uzbrojony oddział żołnierzy może okazać się
przydatny. W ciągu następnego roku plemię podbiło okoliczne ziemie i zjednoczyło zamieszkujące je ludy.
Pozycja Zugija jako głównego doradcy wodza umocniła się. Przyczyniło się do tego również małżeństwo z jedną z córek wodza plemienia. Zugij wiedział, że musi zdobyć szacunek i zaufanie całej
społeczności. Czekał na właściwy moment, aby objąć władzę. Taka okazja nadarzyła się w 2059 roku, kiedy umarł stary wódz. Nowym władcą został Zugij, który obwołał się carem.
Car Siergiej nieprzerwanie zdobywał nowe terytoria. Po kilku latach miał pod swoim panowaniem większość nie objętych skażeniem ziem Azji. Jednak dopiero jego synowi udało się dotrzeć do
Europy i podporządkować sobie żyjącą tam w anarchii wyniszczoną ludność. Powstało silne, rozległe państwo, które pod koniec XXI wieku przyjęło dumną nazwę Dynastii
Euroazjatyckiej.
Sprawująca dyktatorską władzę dynastia carów dbała również o rozwój nauki, w szczególności rozwiązań mogących zapewnić potęgę militarną. Mieli do dyspozycji pozostałości tajnych rosyjskich
baz wojskowych. Dawało im to nie tylko dostęp do arsenałów broni jądrowej, lecz także do wielu przydatnych wojskowych technologii. Aktywnie działał także wywiad - specjalnie wyszkoleni
szpiedzy wysyłani byli do Ameryki Płn., należącej do United Civilised States.
W 2132 roku władzę objął car Nikołaj III. Przyjął on sobie za cel podbicie obu Ameryk i pokonanie gnuśnych obywateli UCS. Zaczął więc przygotowania do ataku. Nakazał opracowanie technologii
umożliwiającej zastępowanie organicznych części ludzkiego ciała komponentami mechanicznymi. Powstały centra klonowania, w których produkowane były wytrzymałe roboty bojowe.
W 2140 niespodziewane przesunięcie sił UCS na Wyspy Angielskie dało carowi ED powód do wywołania wojny. Wszystkie środki szły na działania zbrojne, które na dodatek nie przynosiły
jednoznacznych sukcesów. Wzrastało niezadowolenie społeczeństwa, zmuszanego do ponoszenia coraz większych wydatków na cele wojenne.
Nieprzychylną dla cara sytuację wykorzystał jego kuzyn. Wywołał on zamieszki w państwie, obiecując przeprowadzenie reform zapewniających obywatelom m.in. prawo współdecydowania w sprawach
kraju. Mając poparcie niezadowolonej ludności, udało mu się w krótkim czasie przejąć władzę w państwie. Tak doszło do powstania „socjalistycznej monarchii“, która nadal panuje w ED.
Oczywiście o współdecydowaniu społeczeństwa nie było mowy. W czasie rebelii zostały zniszczony instytut klonowania. Funkcję głównego centrum naukowego przejął ośrodek położony w jednej z
górskich dolin Uralu. Nowy car nadał mu nazwę Centrum Badawczego Kurtshatow na pamiątkę wielkiego rosyjskiego naukowca żyjącego w XX wieku. Tam na potrzeby trwającej nadal wojny rozwijane
były nowe technologie.
Po zmianie władzy armia ED zaczęła ponosić porażki. W 2148 roku w czasie wielkiego odwrotu sił ED z Ameryki Płn. podjęto decyzję o użyciu broni jądrowej. Potężne eksplozje nuklearne w
pobliżu bieguna północnego, mające osłonić odwrót wojsk ED, wywołały katastrofę na niespotykaną dotąd skalę. Ziemia została wytrącona z orbity!
Pierwsze symptomy zostały zauważone w 2150 roku. Car Vladimir II podjął decyzję o budowie floty ewakuacyjnej i ucieczce z Ziemi.
W 2150 roku ujawnił się nowy wróg – Lunar Corporation. Dawno zapomniana społeczność, zamieszkująca Księżyc, wysłała w różne rejony Ziemi swoje jednostki. Rozpoczęły one prace wydobywcze i
dążyły do zajęcia coraz to nowych terenów bogatych w surowce naturalne. Wywiad doniósł, że LC również buduje flotę ewakuacyjną w celu zorganizowania ucieczki z Księżyca.
Armia ED otrzymała nowe zadanie: bronić dostępu do bogactw naturalnych |
